ویژگی جدید Code-first برای Entity Framework

با محبوب شدن NHibernate و کتابخانه های وابسته به آن مثل Castle ActiveRecord و Fluent NHibernate، مایکروسافت به تازگی ویژگی جدیدی را به صورت Preview برای ORM خود یعنی Entity Framework عرضه کرده است که قابلیت هایی جدیدی را به توسعه دهندگان می دهد تا به جای سر و کله زدن با ابزارهای Designer و فایل های نگاشت XML، بر کدهای شیء گرا تمرکز داشته باشند. با این ویژگی شما به راحتی می توانید مدل خود را با استفاده از کلاس های معمولی بسازید و از EF بخواهید تا دیتابیس را از روی مدل نوشته شده توسط شما بسازد.

نسخه ای که به تازگی عرضه شده آخرین نسخه کتابخانه Code first قبل از ارائه نسخه اصلی خواهد بود. برای دانلود این ویژگی جدید به این صفحه از سایت مایکروسافت بروید. بعد از نصب کتابخانه، برای استفاده از این ویژگی پروژه جدیدی از نوع Class Library ایجاد کنید و به فایل EntityFramework.dll در مسیر نصب شده ارجاع دهید. یک کلاس به نام Blog با محتویات زیر بسازید :

using System.Collections.Generic;<br />
using System.ComponentModel.DataAnnotations;<br />
using System.Data.Entity;</p>
<p>namespace BlogModel<br />
{<br />
public class Blog<br />
{<br />
[Key]<br />
public long ID { get; set; }</p>
<p>[Required(ErrorMessage="Title is required.")]<br />
public string Title { get; set; }</p>
<p>public bool ShowInSearchEngines { get; set; }</p>
<p>public string Description { get; set; }</p>
<p>public IList<Post> Posts { get; set; }<br />
}<br />
}

می خواهیم مدلی بسازیم برای نگهداری اطلاعات یکسری وبلاگ به علاوه پست ها و کامنت های هر کدام. در اینجا شما می توانید کلاس هایی ایجاد کنید که هر کدام نشان دهنده یک موجودیت در دیتابیس شما خواهند بود. این کلاس ها می توانند کلاس های ساده POCO باشند که نیازی ندارند از کلاس دیگری به ارث بروند تا نقش یک Entity را برای شما بازی کنند. این ویژگی به شما کمک می کند تا یک مدل ساده، قابل درک، تمیز و قابل تست برای پروژه خود بسازید. کلاس های مثال ما همگی POCO هستند.

using System.Collections.Generic;<br />
using System.Data.Entity;<br />
using System.ComponentModel.DataAnnotations;</p>
<p>namespace BlogModel<br />
{<br />
public class Post<br />
{<br />
[Key]<br />
public long ID { get; set; }</p>
<p>[Required(ErrorMessage="Title is required.")]<br />
public string Title { get; set; }</p>
<p>[StringLength(4000)]<br />
[Required(ErrorMessage="Content is required.")]<br />
public string Content { get; set; }</p>
<p>public Blog Blog { get; set; }</p>
<p>public IList<Comment> Comments { get; set; }<br />
}<br />
}

کلاس Post برای نگهداری اطلاعات یک پست وبلاگ نوشته شده است. Post با موجودیت Blog یک رابطه چند به یک و با موجودیت Comment یک رابطه یک به چند دارد که با استفاده از پراپرتی در آن مشخص شده اند. با استفاده از قابلیت های فضای نام DataAnnotations می توان مشخصات یک موجودیت را اعتبار سنجی نمود. این اعتبار سنجی با استفاده از تعریف Attribute بر روی مشخصات انجام می شود. به طور مثال پراپرتی Content در این موجودیت می تواند تا 4000 کاراکتر را در خود ذخیره کند و حتماً باید مقداری برای آن وارد شود وگرنه یک استثنا رخ خواهد داد که باید توسط برنامه نویس هندل شود.

using System.Data.Entity;<br />
using System.ComponentModel.DataAnnotations;</p>
<p>namespace BlogModel<br />
{<br />
public class Comment<br />
{<br />
[Key]<br />
public long ID { get; set; }</p>
<p>[Required(ErrorMessage="Name is required.")]<br />
public string Name { get; set; }</p>
<p>[Required(ErrorMessage="Email is required.")]<br />
public string Email { get; set; }</p>
<p>public string URL { get; set; }</p>
<p>[Required]<br />
public string Content { get; set; }</p>
<p>public Post Post { get; set; }<br />
}<br />
}<br />

استفاده از مشخصه های اعتبارسنجی باعث می شود که مدل ما به صورت خودکار در هنگام ذخیره در دیتابیس، اطلاعات خودش را مورد بررسی قرار دهد تا در صورت وجود یک داده نا معتبر از ذخیره شدن اطلاعات درون دیتابیس جلوگیری کند. برای اتمام مدل خودمان در این مثال فقط یک قدم دیگر مانده و آن هم ایجاد یک کلاس DbContext برای کلاس های ساده مان است :

using System.Data.Entity;</p>
<p>namespace BlogModel<br />
{<br />
public class MyBlogPlatform: DbContext<br />
{<br />
public DbSet<Blog> Blogs { get; set; }<br />
public DbSet<Post> Posts { get; set; }<br />
public DbSet<Comment> Comments { get; set; }<br />
}<br />
}<br />

در واقع این کلاس باعث می شود تا کلاس های ساده ی ما با دیتابیس بوسیله Map کردن کلاس ها به جدوال و پراپرتی ها به فیلدها و رابطه ها  ارتباط برقرار کنند. کدهای بالا تمام کدهای لازمی بود که ما برای ایجاد مدل و لایه دسترسی به داده های خود احتیاج داشتیم. آخرین مرحله قبل از استفاده از این مدل، مشخص کردن Connection String برای ایجاد دیتابیس از روی آن است که می توانید در web.config آن را به صورت زیر مشخص کنید :

<connectionStrings><br />
 <add name="MyBlogPlatform"  connectionString="Data Source=.\SQLEXPRESS;Initial Catalog=MyBlogPlatform;Integrated Security=True"  providerName="System.Data.SqlClient"  />

EF Code first به صورت پیش فرض به دنبال رشته اتصالی در فایل web.config می گردد که با کلاس Context شما همنام باشد. چون کلاس Context ما در این مثال MyBlogPlatform است، EF هم به دنبال رشته اتصالی به همین نام خواهد گشت و از آن برای ایجاد دیتابیس یا اتصال به دیتابیس موجود استفاده خواهد کرد. برای اینکه مطمئن شویم کارمان مشکلی ندارد کدی برای ایجاد یک موجودیت بلاگ در دیتبایس در مکان مناسب (مثل کلیک یک دکمه در صفحه) می نویسیم :

MyBlogPlatform blogPlatform = new MyBlogPlatform();<br />
 Blog blog = new Blog()<br />
 {<br />
 Title = "Farasun",<br />
 ShowInSearchEngines = true,<br />
 Description = "A blog about programming"<br />
 };<br />
 blogPlatform.Blogs.Add(blog);<br />
 blogPlatform.SaveChanges();<br />
 

در این نقطه کار ما به پایان رسیده و شما قادر خواهید بود که با مدل خود کار کنید. EF تمام کارهای مربوط به دیتابیس را انجام خواهد داد و شما فقط باید بر روی قوانین تجاری و رابط کاربری اپلیکیشن خود وقت بگذارید. به طور مثال برای کوئری گرفتن توسط LINQ می توانیم چنین کدی برای مدل خود بنویسیم :

MyBlogPlatform myBlogPlatform = new MyBlogPlatform();<br />
 var query = from x in myBlogPlatform.Posts<br />
 where x.Title.Contains(“Entity Framework”)<br />
 select x;<br />
 

اگر سری آموزش های Castle ActiveRecord در این وبلاگ را دنبال کرده باشید، با این پست غریبه نبوده اید. اینطور که به نظر می رسد تیم Entity Framework راه درستی برای ادامه توسعه این پروژه انتخاب کرده و در آینده ای نزدیک باید شاهد قابلیت های بیشتری در جهت بهبود کارایی این ORM باشیم.