کیفیت در نرم افزار واقعاً به چه معناست!؟

درجه تطابق یک سیستم با نیازمندی های مشخص شده و نیازهای مشتری (یا کاربران) یا انتظارت آن ها، یکی از تعاریف رسمی کیفیت در نرم افزار است (1). از این تعریف می توان دریافت که شناخت درست نیازمندی های یک سیستم نرم افزاری از مهمترین فاکتورهای تعیین کیفیت در یک محصول نرم افزاری است. در واقع نرم افزاری که به صورت دقیق بر اساس نیازهای مشتری (یا کاربران) ساخته شده باشد، می تواند با کیفیت باشد. جلوتر متوجه خواهید شد که چرا از کلمه می تواند استفاده کردم.

پرسمن «کیفیت نرم افزار» را در مهندسی نرم افزار به صورت زیر تعریف کرده است :

In the context of software engineering, software quality measures how well software is designed (quality of design), and how well the software conforms to that design (quality of conformance)

این تعریف فقط به زبان انگلیسی تمام منظور خود را می رساند. در واقع کیفیت یک نرم افزار در این تعریف بر اساس کیفیت طراحی و کیفیت پیروی از این طراحی مطرح شده است. کیفیت پیروی از طراحی یعنی نرم افزار تولید شده تا چه اندازه مطابق طراحی اولیه ساخته شده است. این تعریف از کیفیت نرم افزار، نقش تحلیل گران و طراحان را در کیفیت یک محصول نرم افزاری برجسته تر می کند. موفقیت یا شکست تحلیل گران در تحلیل مسائل نرم افزاری تاثیر مستقیم خود را در خروجی پروژه نرم افزاری می گذارد. توسعه دهندگان و برنامه نویسان نیز نحوه تطابق پیاده سازی با طراحی را تعیین می کنند. میزان وفاداری آن ها به طراحی رابطه مستقیمی با کیفیت خروجی محصول نرم افزاری دارد، البته زمانی که طراحی به درستی انجام شده باشد.

آیا واقعاً می توان از تعاریف گفته شده در بالا دریافت که کیفیت نرم افزار به چه معناست؟ نرم افزار ذات پیچیده ای دارد و همین مسئله تعیین کیفیت آن را نیز مشکل می کند. برای کار کردن درست یک نرم افزار بخش های زیادی باید به یکدیگر کمک کنند. تحلیل گران باید نیازمندی ها را مشخص کنند، طراحان باید بر اساس نیازمندی ها، راه حل ارائه دهند و برنامه نویسان این راه حل ها را پیاده سازی کنند. در واقع کیفیت یک نرم افزار بر اساس تجمیع کیفیت این بخش ها محاسبه می شود که کاملاً به یکدیگر وابستگی دارند. کیفیت یک محصول نرم افزاری بر اساس کیفیت معیارهای زیر سنجیده می شود :

نیازمندی ها

نمی توان از یک نرم افزار انتظار خروجی با کیفیت داشت زمانی که توسعه دهندگان آن، نیازمندی های پروژه را به خوبی درک نکرده باشند. شناخت نیازمندی های یک نرم افزار، کلیدی ترین بخش تضمین کیفیت نرم افزار است. با شناخت درست نیازمندی ها می توان به یک خروجی با کیفیت دست پیدا کرد. برای مطالعه بیشتر مطلب «مستندات نیازمندی ها و نقش آن در موفقیت یک پروژه نرم افزاری» را بخوانید.

طراحی

در حالی که نیازمندی ها مشخص می کنند که نرم افزار چه کاری باید انجام دهد، طراحی می گوید که چطور نرم افزر باید این کار را انجام دهد. طراحی باید بتواند راه حل هایی برای نیازمندی های مشخص شده نرم افزار ارائه کند. طراحی در مهندسی نرم افزار بسیار مهم است، این در حالی است که بعضی از شرکت ها و تیم های نرم افزاری مرحله طراحی را انجام نمی دهند و یک راست سراغ برنامه نویسی می روند و انتظار خروجی با کیفیت را هم دارند. فاز طراحی اگر جدی گرفته شود و بر اساس استانداردهای مهندسی نرم افزار و ابزارهای آن انجام شود، می تواند کیفیت نرم افزار را تضمین کند و کار بخش های دیگر و مخصوصاً پیاده سازی را آسان کند.

پیاده سازی

توسعه دهندگان بر اساس مستندات نیازمندی ها و راه حل های ارائه شده توسط مستندات طراحی، شروع به پیاده سازی نرم افزار می کنند. اگر مستندات نیازمندی ها و مستندات طراحی به صورت دقیق و به درستی تهیه شده باشند، معمولاً مشکل جدی ای در پیاده سازی پیش نخواهد آمد. تغییر در نیازمندی ها یا تغییر در طراحی در هنگام پیاده سازی برای کیفیت نرم افزار سم مهلکی است که تا جایی که می شود باید از آن اجتناب کرد. بر اساس تعریف های ارائه شده در بالا، اگر نرم افزار با کیفیت می خواهید باید در پیاده سازی، به طراحی تا جایی که می توانید وفادار باشید. البته چگونگی پیاده سازی نرم افزار هم بسیار اهمیت دارد. ممکن است یک پیاده سازی تمام نیازمندی های مشخص شده را برطرف کند اما پیاده سازی با کیفیتی نباشد. کیفیت در پیاده سازی نرم افزار مباحث زیادی دارد که در یک مطلب جداگانه به آن پرداخته خواهد شد.

تست

تست نرم افزار پس از پیاده سازی، اگر به درستی انجام شود، کیفیت خروجی نرم افزار را به طرز شگرفی افزایش می دهد. در تست مشخص می شود که چه مشکلاتی در پیاده سازی وجود دارند که باید حل شوند. کیفیت نرم افزار با تعداد انجام تست های درست رابطه مستقیم دارد. هر چقدر بیشتر نرم افزار را تست کنیم، در انتها نرم افزارمان کیفیت بهتری خواهد داشت. با انجام تست های مکرر می توانید خروجی نهایی با کیفیت تری ارائه کنید و در نتیجه مشتریان راضی تری داشته باشید. در حال حاضر روش های بسیاری برای تست نرم افزار وجود دارند که همگی سعی می کنند تا کیفیت نرم افزار را بالا ببرند. چندی از متدولوژی های Agile در سیکل توسعه خود به صورت جدی از روش های تست نرم افزار استفاده می کنند تا از کیفیت محصولات نرم افزاری تولید شده اطمینان پیدا کنند. برای مثال TDD یا Test-Driven Development روشی است که برنامه نویسان را مجبور می کند تا قبل از کدنویسی، تست های مربوط به آن را بنویسند!

توزیع و استقرار

پس از پیاده سازی نرم افزار، باید بتوان به خوبی خروجی آن را بین مشتریان (یا کاربران) توزیع کرد. توزیع در اینجا به معنی Deployment است که میزان رضایت کاربران از نحوه نصب و استقرار سیستم نرم افزاری مورد نظر است. خیلی ها توزیع و استقرار را در تعیین کیفیت نرم افزار بی اهمیت می دانند اما در واقع اینطور نیست و نرم افزاری از دید مشتری با کیفیت است که به خوبی نصب و مستقر شود.

آموزش و پشتیبانی

نرم افزاری که کاربر نتواند از آن استفاده کند، بی کیفیت است! هر چقدر هم که در بخش های دیگر شما با کیفیت کار کرده باشید، اگر آموزش و پشتیبانی را جدی نگیرید، کیفیت کارهای خود را زیر سئوال برده اید. کیفیت برای نرم افزاری که از آن استفاده نشود بی معناست. باید برای استفاده از نرم افزار آموزش های لازم و کافی به کاربران داده شود و در هنگام بروز مشکل، هر چه سریعتر حل شود.

farasun.wordpress.com

یادتان باشد که کیفیت نرم افزار یعنی کیفیت در تمام بخش های بالا! ناقص بودن کیفیت هر یک از موارد بالا می تواند کیفیت کل نرم افزار را تحت تاثیر قرار دهد. کیفیت نرم افزار شما، مشتری را خوشحال می کند و مشتری خوشحال یعنی سود بیشتر! پس کیفیت را جدی بگیرید!

(1) : IEEE 610.12-1990 Standard Glossary of Software Engineering Terminology

در مطالب بعدی به مباحث بیشتری در مورد کیفیت نرم افزار خواهیم پرداخت، برای پیگیری آن ها می توانید مشترک فید فراسان شوید.

استفاده از Castle ActiveRecord در پروژه های تحت وب

در سری آموزشی Castle ActiveRecord با یک پروژه مثال تحت ویندوز پیش رفتیم و همانطور که مشاهده کردید نکته خاصی در مورد نوع پروژه که تحت ویندوز بود وجود نداشت. اما استفاده از یک ORM در پروژه های تحت وب به علت ماهیت خاص وب، استراتژی خاصی را نیز می طلبد. در یک پروژه تحت وب، ممکن است کاربران زیادی وجود داشته باشند که هر کدام درخواست هایی را برای برنامه ما می فرستند که اکثر این درخواست ها مربوط به دسترسی به داده ها باشند.

ساده ترین روش برای استفاده از Castle ActiveRecord در یک برنامه تحت وب اضافه کردن خاصیت isWeb=»true» در بخش کانفیگ CAR در فایل web.config است. این کار باعث می شود تا CAR مجبور به استفاده از استراتژی متفاوتی برای نگهداری نمونه های Sessionهای NHibernate بکار بگیرد. در اینجا قصد نوشتن توضیحات اضافه را ندارم، بهتر است نمونه کانفیگ ActiveRecord برای یک برنامه تحت وب را مشاهده کنید :

<activerecord
 isWeb="true"
 isDebug="true"
 threadinfotype="Castle.ActiveRecord.Framework.Scopes.HybridWebThreadScopeInfo, Castle.ActiveRecord">
 <config>
 <add key="connection.driver_class"
 value="NHibernate.Driver.SqlClientDriver"/>
 <add key="dialect"
 value="NHibernate.Dialect.MsSql2008Dialect"/>
 <add key="connection.provider"
 value="NHibernate.Connection.DriverConnectionProvider"/>
 <add key="connection.connection_string"
 value="Data Source=.\SQLEXPRESS;Initial Catalog=RegisterUsers;Integrated Security=True;Pooling=False"/>
 <add key="proxyfactory.factory_class"
 value="NHibernate.ByteCode.Castle.ProxyFactoryFactory, NHibernate.ByteCode.Castle"/>
 <add key="SessionScopeWebModule"
 value="Castle.ActiveRecord.Framework.SessionScopeWebModule"
 name="SessionScopeWebModule"
 type="Castle.ActiveRecord.Framework.SessionScopeWebModule"/>
 </config>
 </activerecord>
 

برای اینکه بتوانیم از الگوی Session per Request استفاده کنیم (همانطور که برای NHibernate پیاده سازی می کنند) باید یک کلاس با کدهای زیر به پروژه خودمان اضافه کنیم :

public class SessionModule : HttpApplication
{
 public SessionModule()
 {
 BeginRequest += new EventHandler(OnBeginRequest);
 EndRequest += new EventHandler(OnEndRequest);
 }

 protected void Application_Start(Object sender, EventArgs e)
 {
 BeginRequest += new EventHandler(OnBeginRequest);
 EndRequest += new EventHandler(OnEndRequest);
 }

 public void OnBeginRequest(object sender, EventArgs e)
 {
 HttpContext.Current.Items.Add("ar.sessionscope", new SessionScope());
 }

 public void OnEndRequest(object sender, EventArgs e)
 {
 try
 {
 SessionScope scope = HttpContext.Current.Items["ar.sessionscope"] as SessionScope;

 if (scope != null)
 {
 scope.Dispose();
 }
 }
 catch (Exception ex)
 {
 HttpContext.Current.Trace.Warn("Error", "EndRequest: " + ex.Message, ex);
 }
 }
}

و البته خطوط زیر را به بخش system.web فایل web.config اضافه کنیم :

<httpModules>
 <add name="ar.sessionscope"
 type="Castle.ActiveRecord.Framework.SessionScopeWebModule, Castle.ActiveRecord"/>
</httpModules>

هنوز کارمان تمام نشده. باید ActiveRecord را در فقط برای اولین اجرای برنامه راه اندازی کنیم. اگر یادتان باشد در یک برنامه تحت ویندوز، راه اندازه اولیه ActiveRecord را در هنگام اجرای برنامه در متد main فایل Program.cs می نوشتیم. در یک برنامه تحت وب این کار را باید در Application_Start انجام دهیم. این متد در یک برنامه تحت وب فقط یکبار و در زمان اجرای اولیه صدا زده می شود و بهترین مکان برای راه اندازی اولیه فریم ورک ActiveRecord است. این متد زمانی که یک فایل Global.asax به پروژه خود اضافه می کنید ایجاد می شود. بدنه این متد برای راه اندازی اولیه ActiveRecord چیزی شبیه کدهای زیر می تواند باشد :

protected void Application_Start(object sender, EventArgs e)
{
 IConfigurationSource configSource = ConfigurationManager.GetSection("activerecord")
 as IConfigurationSource;
 ActiveRecordStarter.Initialize(typeof(User).Assembly, configSource);
}

برای درک بهتر مطلب می توانید پروژه مثال این مطلب را از اینجا دریافت کنید.

WebMatrix توسعه وب را آسان تر می کند

مایکروسافت به تازگی ابزار جدیدی برای توسعه دهندگان وب به نام WebMatrix ارائه کرده است که سفارشی کردن وب اپلیکیشن های موجود یا ساخت یک وب سایت جدید را با امکانات خوب و راه حل های ساده، آسان می کند. این ابزار سبک به افراد کمک می کند تا به راحتی برنامه نویسی با ASP.NET را شروع کنند و خیلی زود در آن پیشرفت کنند. WebMatrix شامل ابزارهای مهم مایکروسافت برای توسعه وب  است. این ابزارها شامل :

• IIS Developer Express : یک وب سرور سبک و رایگان که با تمام نسخه های ویندوز و نسخه کامل IIS سازگار است.
• ASP.NET : یک فریم ورک رایگان شامل کلاس های پایه برای توسعه وب.
• SQL Server Compact : یک نسخه embedded و بسیار سبک و رایگان از SQL Server که بر اساس فایل کار می کند.
• Razor Syntax : یک View Engine جدید و ساده برای ASP.NET که کدهای سمت سرور سی شارپ یا ویژوال بیسیک را با کدهای HTML ترکیب می کند (مانند  PHP) و یادگیری آن ساده و لذت بخش است.

WebMatrix با استفاده از تکنولوژی های بالا، یک محیط مجتمع ساده و در عین حال قدرتمند برای ساخت وب سایت های داینامیک و مطابق با استاندرادهای جدید به ساده ترین شکل ممکن در اختیار کاربر خود قرار می دهد. شما با وب ماتریکس می توانید یک وب اپلیکیشن اوپن سورس مثل BlogEngine.NET را انتخاب کنید، آن را بر اساس نیاز خود سفارشی کنید و به راحتی آن را بر روی هاست خود پابلیش کنید. پروسه استفاده از وب اپلیکیشن های اوپن سورس در اینترنت با WebMatrix بسیار آسان خواهد بود. شما با وب ماتریکس حتی قادر به انتخاب CMSهای نوشته شده با PHP مثل وردپرس، جوملا و Drupal نیز هستید و حتی می توانید آن ها را با ابزارهای موجود در وب ماتریکس توسعه داده و از همانجا بر روی هاست خود پابلیش کنید.

برای شروع شما می توانید WebMatrix را از اینجا دانلود کنید. اگر دات نت فریم ورک 4.0 را نصب نداشته باشید، کمی حجم دانلود وب ماتریکس بالا خواهد بود، در غیر این صورت با دانلود 15 تا 20 مگابایت WebMatrix را در اختیار خواهید داشت. پس از اجرای آن با یک محیط ساده مواجه خواهید شد که فقط 4 انتخاب را پیش روی شما می گذارد. می توانید یک سایت جدید خالی ایجاد کنید یا از وب اپلیکیشن های موجود در گالری مایکروسافت برای شروع استفاده کنید. هر طور که شروع کنید، وب ماتریکس به شما اجازه مدیریت بر صفحات سایت و تغییر آن ها، مدیریت بر فایل های وب سایت، مدیریت بر دیتابیس سایت و در نهایت پابلیش سایت بر روی سرور را می دهد.

همانطور که اشاره شد، شما در وب ماتریکس می توانید از سینتاکس Razor برای نوشتن کدهای سی شارپ و ویژوال بیسیک در میان کدهای HTML بهر ببرید. یادگیری سینتاکس Razor خیلی آسان است. شما کدهای خود را با یک علامت @ آغاز می کنید و بلاک کد خود را در سی شارپ با { و } محصور می کنید. هر جا که از علامت @ استفاده کنید یعنی می خواهید یک کد سمت سرور را بنویسید. از متغیرها بدون تعیین نوع آن ها استفاده می کنید، سپس ASP.NET خودش بهترین تصمیم را برای تعیین نوع متغیر بر اساس مقداری که درون آن ذخیره می شود خواهد گرفت. صفحاتی که دارای کد Razor هستند دارای پسوندهای مخصوص cshtml یا vbhtml خواهند بود. سینتاکس Razor تمام قدرت ASP.NET را با قواعدی آسان تر در اختیار مبتدیان قرار می دهد، اما حرفه ای ها نیز می توانند به بهترین شکل برای بالا بردن کارایی خود از آن استفاده کنند. یک کد بسیار ساده با سینتاکس Razor را ببینید :




<html>
<head>
<title>Razor Syntax Sample</title>
</head>
<body>
@{
var message = «Hello World.»;
var today = DateTime.Now.ToString();
}
<p>Message : @message</p>
<p>Today is : @today</p>
</body>
</html>

اینطور که پیداست مایکروسافت راه درستی را انتخاب کرده و باید منتظر تکنولوژی های جدیدتر و بهترش در زمینه توسعه وب باشیم. اینکه نظر مایکروسافت در این چند سال اخیر نسبت به نرم افزارهای اوپن سورس تغییرات مثبت زیادی داشته خیلی خوب و سازنده است. مایکروسافت نیز اهمیت استفاده از وب اپلیکیشن های اوپن سورس را در توسعه وب به خوبی می داند و به همین دلیل Microsoft Web Gallery را راه اندازی کرده و توسعه دهندگان را به جای باز تولید اپلیکیشن های تکراری به استفاده و توسعه وب اپلیکیشن های اوپن سورس موجود تشویق می کند. Web Platform Installer و WebMatrix دو ابزار مهم مایکروسافت در زمینه توسعه وب هستند که به صورت توکار از وب اپلیکیشن های اوپن سورس پشتیبانی می کنند و قادرند آن ها را دانلود، تنظیم و پابلیش کنند. تکنولوژی های تحت وب هرچه بازتر باشند بیشتر مورد تایید و مورد اعتماد توسعه دهندگان وب خواهند بود، این را مایکروسافت به خوبی می داند. بدون شک در آینده ای نه چندان دور از WebMatrix و Razor Syntax بیشتر خواهیم شنید.

منابع بیشتر در مورد WebMatrix

• دانلود WebMatrix
• یادگیری استفاده از WebMatrix
• نوشته Scott Guthrie در مورد WebMatirx
• نوشته Scott Hanselman در مورد WebMatrix

حداقل مهارت های یک برنامه نویس دات نت!

این روزها آیکون ویژوال استادیو را در دسکتاپ خیلی ها می توان دید. اولین فکری که بعد از دیدن این آیکون در دسکتاپ طرف به فکر شما می رسد این است که او به احتمال زیاد برنامه نویس دات نت است. اما باید بدانید که برنامه نویس دات نت بودن فقط داشتن آیکون ویژوال استادیو بر روی دسکتاپ نیست. من یک نفر را می شناسم که ویژوال استادیو را فقط به اسم «سی شارپ» می شناسد و اصلاً نمی داند دات نت فریم ورک چیست و در حال حاضر هم برنامه های بانک اطلاعاتی می نویسد! برای اینکه یک نفر خود را برنامه نویس دات نت بداند، باید حداقل اطلاعاتی در مورد دات نت فریم ورک، کلاس های پایه آن، ابزارهای توسعه آن و زبان های برنامه نویسی آن بداند. هر کسی که در زمینه دات نت برنامه نویسی می کند و خود را توسعه دهنده دات نت می داند، باید حداقل مهارت های زیر را داشته باشد :

1 : دید شیء گرا داشته باشد و با قوانین Objected Oriented Programming به خوبی آشنا باشد. دات نت به صورت پیش فرض برنامه نویس را درگیر مباحث شیء گرایی می کند. به همین دلیل اگر کسی با شیء گرایی آشنایی نداشته باشد نمی تواند برنامه های خوبی بنویسد یا در دات نت پیشرفت کند. یک برنامه نویس دات نت باید بتواند برنامه خود را توسط کلاس ها و با استفاده از مفاهیم کپسوله سازی، ارث بری، چندریختی و اینترفیس ها بنویسد تا توسعه و تغییر آن در دراز مدت ساده و کم هزینه باشد. بر همین اساس او باید :

• با namespace و scope کلاس ها آشنایی داشته باشد
• تفاوت یک کلاس Partial و یک کلاس معمولی را بداند
• مفهوم کلاس های abstract را درک کند و توانایی نوشتن interface را داشته باشد
• بتواند با استفاده از کلمات کلیدی private، public، protected، internal و internal protected دسترسی به کلاس ها را کنترل کند
• فرق کلاس و متد استاتیک و غیر استاتیک را بداند
• با مفاهیم overload و override در تعریف متدها آشنایی داشته باشد

2 : با ویژگی های یکی از زبان های برنامه نویسی دات نت به خوبی آشنا باشد. دانستن ویژگی های یک زبان برنامه نویسی هم در تسریع کدنویسی و هم در استاندارد کد نوشتن به یک برنامه نویس کمک زیادی می کند. بر همین اساس او باید :

• با تمام data typeهای یک زبان آشنا باشد و به موقع از آن ها استفاده کند
• بتواند مفاهیم شیء گرایی را با استفاده از ویژگی های زبان پیاده سازی کند
• با مفاهیم Boxing و Unboxing و Type Casting آشنا باشد
• با روش های مستند سازی کد در آن زبان آشنا باشد

3 : با معماری دات نت فریم ورک آشنایی داشته باشد. یک برنامه نویس دات نت هر چقدر هم که خوب کد بنویسد، اگر نداند برنامه اش چطور و توسط چه عامل هایی اجرا و کنترل می شود یک جای کارش می لنگد! باید بداند دات نت فریم ورک شامل یک کتابخانه کلاس های پایه است که خود آن شامل رابط کاربری، کلاس های دسترسی به داده و اتصال به دیتابیس، الگوریتم های کدگذاری، ارتباطات شبکه و وب اپلیکیشن است که استفاده به جا از این کلاس ها، سرعت توسعه یک پروژه را افزایش می دهند. باید بداند برنامه های نوشته شده با دات نت در یک محیط زمان اجرا به نام CLR یا Common Language Runtime اجرا و مدیرت می شوند. باید بداند CLR وظیفه مدیریت حافظه و هندل کردن استثنا ها را نیز بر عهده دارد. بر همین اساس او باید :

• مفهوم اسمبلی (Assembly) در دات نت را بداند
• با ساختار فایل های اجرایی دات نت آشنا باشد
• با کلاس های پایه دات نت آشنایی لازم را داشته باشد
• با Garbage Collector و نحوه مدیریت حافظه در دات نت آشنا باشد
• با قابلیت Reflection در دات نت آشنایی داشته باشد
• بداند GAC چیست و چه کاری انجام می دهد

4 : با ویژگی های محیط توسعه آشنایی لازم را داشته باشد. محیط توسعه برای توسعه دهندگان دات نت به صورت معمول، ویژوال استادیو است. یک برنامه نویس دات نت باید بتواند از ابزارهای موجود در ویژوال استادیو برای بهبود و سرعت بخشیدن به روند توسعه برنامه استفاده کند. بر همین اساس او باید :

• با پنجره های مختلف ویژوال استادیو و مفاهیم آن ها آشنایی کامل داشته باشد
• بتواند یک پروژه موجود را کامپایل و اجرا کند
• بتواند فایل های جدیدی را به پروژه اضافه کند
• بتواند از Toolbox ویژوال استادیو کنترل های مورد نیاز خود را پیدا کند و کنترل های جدیدی را به آن اضافه کند
• بتواند با ادیتور کد ویژوال استادیو کار کند و کدهای مورد نظر خود را پیدا کند
• بتواند یک برنامه را با استفاده از ابزارهای ویژوال استادیو Debug کند (منوی Debug)
• تفاوت میان اجرا در حالت Debug و اجرا در حالت Release را بداند
• تفاوت ساختار پروژه های Windows Application، Console Application، Class Library، ASP.NET Web Application و ASP.NET Web Service Application را بداند
• تفاوت Solution و Project را بداند و بتواند چند پروژه را در یک Solution مدیرت کند

توسعه دهندگان برنامه های مبتنی بر دیتابیس باید :

• بر روی مفاهیم و نحوه پیاده سازی دیتابیس و رابطه های میان جدول های اطلاعاتی و زبان SQL تسلط داشته باشد
• با معماری ADO.NET و کلاس های پایه آن آشنا باشد
• بداند ORM چیست و چه مشکلاتی را حل می کند
• حداقل با یکی از ORMهای دات نت مثل LINQ to SQL، NHibernate یا Entity Framework آشنا باشد
• با DataSet و نحوه استفاده ازکنترل های مربوط به دیتابیس مثل DataGrid آشنا باشد
• با ساختار فایل های XML آشنایی داشته باشد و بتواند یک فایل XML را پردازش کند

توسعه دهندگان برنامه های مبتنی بر وب (ASP.NET) باید :

• تفاوت های عمومی یک برنامه دسکتاپ و یک برنامه تحت وب را بداند
• بداند PostBack چیست و چه کاربردهایی دارد
• بداند متدهای استاندارد POST و GET در ASP.NET چگونه پیاده سازی شده اند
• با ViewState آشنایی داشته باشد، وظیفه آن را بداند و بداند چه مواقعی کاربرد دارند
• با ساختار فایل web.config آشنایی لازم را داشته باشد
• تفاوت میان کنترل های تحت سرور و کنترل های HTML و تحت کلاینت را بداند
• با زبان جاوا اسکریپت آشنایی لازم را داشته باشد
• Lifetime یک برنامه ASP.NET را درک کند
• با کوکی ها آشنا باشد و بتواند از آن ها استفاده کند
• بتواند با استفاده از Session یک سیستم لاگین طراحی کند
• بتواند تفاوت یک وب سرویس و یک وب اپلیکیشن را توضیح دهد

farasun.wordpress.com

این مطلب فقط نظر من در مورد حداقل دانسته های یک برنامه نویس دات نت است. شما ممکن است نظر دیگری داشته باشید و یا بخواهید آیتم هایی را به این لیست اضافه کنید. خوشحال می شوم نظر شما را هم بدانم. من تمام سعی خودم رو کردم تا مطلبم با مطلب Scott Hanselman فرق کند، این مطلب را من از نظر خودم نوشتم و هدفم با هدف آقای Hanselman کاملاً متفاوت است.